Το τελευταίο διάστημα ακούγεται όλο
και πιο έντονα η άποψη ότι εμείς οι Κύπριοι είμαστε ρατσιστές επειδή
διαμαρτυρόμαστε και επειδή ανησυχούμε για τους κινδύνους που διατρέχει η χώρα
μας από την μαζική κάθοδο μεταναστών, λαθρομεταναστών και αιτητών πολιτικού
ασύλου από αραβικές χώρες και ειδικά από την Συρία. Οι αριθμοί εισροής
μεταναστών και αιτητών ασύλου που καταγράφονται στην Κύπρο μας έφεραν το
τελευταίο εξάμηνο στην 1η θέση σε αφίξεις μεταναστών σε αναλογία πληθυσμού από
όλες τις χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το κράτος μας είναι γνωστό στις
ευρωπαϊκές χώρες ως ένα φιλήσυχο κράτος και ξεχωρίζει εδώ και αρκετές δεκαετίες
για την φιλοξενία που το χαρακτηρίζει. Κατακλύζεται δε από εκατομμύρια
επισκέπτες ετησίως οι οποίοι δηλώνουν πλήρως ευχαριστημένοι από την φιλική
συμπεριφορά των Κυπρίων απέναντι τους. Η κυπριακή φιλοξενία αλλά και ο σεβασμός
που πάντα επεδείκνυαν οι Κύπριοι απέναντι στους ξένους υπηκόους ώθησε πολλούς
από αυτούς να επιλέξουν τον τόπο μας ως τόπο μόνιμης διαμονής τους και εύλογα
διερωτώμαι γιατί οι Κύπριοι αφού είναι ρατσιστές, γιατί να μην έχουν επιδείξει
τόσα χρόνια και μέχρι σήμερα τον δήθεν ρατσισμό τους έναντι και των Άγγλων
μόνιμων κατοίκων, των Ρώσων, των Κινέζων, των Βούλγαρων, των Ρουμάνων και των
τόσων άλλων εθνοτήτων που επέλεξαν την Κύπρο μας για διαμονή ή εργασία και τον
επιδεικνύουν αποκλειστικά στους μουσουλμάνους μετανάστες και αιτητές πολιτικού
ασύλου από αραβικές χώρες και ειδικά από την Συρία.
Είναι πασιφανές ότι κάτι άλλο
πυροδοτεί την αντίδραση και την αγανάκτηση των Κύπριων έναντι των
συγκεκριμένων. Τα ψηλά επιδόματα που λαμβάνουν προκαλούν την κοινή λογική,
άσχετα αν από το 2013 αποκόπηκαν τα έξτρα επιδόματα που χορηγούσε η Κυπριακή
Δημοκρατία, εντούτοις παραμένουν ψηλά αυτά που λαμβάνουν από τα ταμεία της
Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα πρέπει άμεσα να εξεταστεί από τις αρμόδιες επιτροπές
της η αποκοπή όλων πλέον των επιδομάτων που λαμβάνουν οι μετανάστες από τα
ταμεία της αφού το μέτρο αυτό αποδεικνύεται να είναι το μεγαλύτερο κίνητρο και
τροφοδοτεί στην τελική το μεταναστευτικό φαινόμενο. Ειδικά οι μετανάστες από
μουσουλμανικές χώρες το εκμεταλλεύονται στο έπακρο, στήνουν κομπίνες δηλώνοντας
ο ένας τα παιδιά του άλλου για να εισπράττουν μεγαλύτερα επιδόματα από ότι στην
πραγματικότητα δικαιούνται αφού τα επιδόματα είναι ανά κεφαλήν. Αν αποκοπούν
πλήρως, οι αφίξεις μεταναστών από χώρες της ανατολής θα περιοριστεί και θα
παραμείνει μόνο αυτός ο αριθμός που πραγματικά έχει λόγο μετανάστευσης και όχι
γιατί θα εισπράττει ψηλά επιδόματα ή γιατί θα απολαμβάνει δωρεάν δικαιώματα.
Η Κύπρος είναι μια ημικατεχόμενη χώρα
με πέραν των 200.000 κύπριων προσφύγων άρα γνωρίζουμε πολύ καλά τι εστί
πρόσφυγες. Οι παππούδες μας κάποτε εργάστηκαν στις αραβικές χώρες, δεν πήγαν
όμως λαθραία, δεν διεκδίκησαν υπηκοότητα, ούτε πήραν επιδόματα. Η παραμονή τους
εκεί ήταν νόμιμη, με ημερομηνία επιστροφής, με συμβόλαια εργασίας που έληγαν,
δούλεψαν σκληρά και κέρδισαν με κόπο και ιδρώτα μέχρι και το τελευταίο ευρώ.
Επίσης εκτός από τους ελληνοκύπριους πρόσφυγες, στην Κύπρο υπάρχουν και χιλιάδες
έλληνες ομογενείς, έλληνες πρόσφυγες από τον Πόντο οι οποίοι μετανάστευσαν στη
Κύπρο την δεκαετία του 1990, έχουν δημιουργήσει οικογένειες εδώ, τα παιδιά τους
φοίτησαν στα δικά μας δημόσια σχολεία και έχουν και αυτά με την σειρά τους
δημιουργήσει τις δικές τους οικογένειες, εργάζονται και φορολογούνται χωρίς
ποτέ να έχουν λάβει κανένα επίδομα και χωρίς να έχουν καρπωθεί τα δικαιώματα
που οι αιτητές πολιτικού ασύλου απολαμβάνουν.
Η πολιτική επιδομάτων της Ευρωπαϊκής
Ένωσης έχει αποτύχει, τροφοδοτεί την μετανάστευση, αφήνει εκτεθειμένα τα
κράτη-μέλη της σε κινδύνους εθνικής ασφαλειας και επηρεάζει αρνητικά την
οικονομία όλων των κρατών της και επιπρόσθετα εκθέτει τα κράτη-μέλη της σε
παραπλανητικούς χαρακτηρισμούς τα οποία κράτη όλο και πιο έντονα αντιδρούν
τελευταία.
Πέραν αυτού, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει
να λάβει σοβαρά υπόψη της στην περίπτωση της Κύπρου όχι μόνο την μικρή εδαφική
έκταση της, τον μικρό πληθυσμό της αλλά και την δημογραφική αλλοίωση που
υφίσταται το νησί μας μετά την τούρκικη εισβολή του ΄74. Η Τουρκία, πίστη στον
ρόλο της ύαινας στη περιοχή, προβαίνει εδώ και χρόνια σε ενέργειες δημογραφικής
αλλοίωσης της Κύπρου στις κατεχόμενες περιοχές όπου και πέτυχε τον στόχο της με
τους παράνομους Τούρκους εποίκους να αποτελούν σήμερα την πλειοψηφία έναντι των
Τουρκοκυπρίων. Η Τουρκία τώρα εκμεταλλεύεται το φαινόμενο της μετανάστευσης και
την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προωθεί από το έδαφος της πρόσφυγες από
την εμπόλεμη ζώνη της Συρίας στις ελεύθερες περιοχές. Η διακίνησή τους γίνεται
με μικρά σκάφη που αποπλέουν από τις νότιες ακτές της Τουρκίας έναντι της
Κύπρου, ως επί το πλείστον από την περιοχή της Μερσίνας και αποβιβάζονται
κυρίως σε ακτές των κατεχόμενων εδαφών μας και ειδικά του Λιμνίτη όπου από εκεί
προωθούνται στις ελεύθερες περιοχές από τις μη σωστά επανδρωμένες περιοχές της
γραμμής αντιπαράταξης οι οποίες παρουσιάζουν σοβαρά κενά στην επιτήρηση και φύλαξη τους και έχουν
καταστεί πύλες εισόδου προσφύγων. Με αυτό τον τρόπο η Τουρκία επιδιώκει τον
έλεγχο ολόκληρου του νησιού μας, μία στρατηγική την οποία ακολουθεί από τη
δεκαετία του 1950 στη βάση των εκθέσεων Νιχάτ Ερίμ.
Επιπρόσθετα, θεωρώ ανεπίτρεπτο για
ένα μικρό νησί που ο πληθυσμός του δεν ξεπερνά το ένα εκατομμύριο, να απαριθμεί
πέραν των 20.000 παράνομων μεταναστών ή λαθρομεταναστών. Οι αριθμοί
αντικατοπτρίζουν το μέγεθος του προβλήματος που προκαλείται, οι δυνατότητες μας
είναι περιορισμένες βάση του πληθυσμού και του μεγέθους μας και είναι
αναμενόμενο με τέτοιους αριθμούς μεταναστών, επίσημων και παράνομων, πως θα υπάρχουν
αντιδράσεις οι οποίες όμως δεν πηγάζουν από ρατσισμό αλλά από την ανησυχία για
το μέλλον μας και από την εις βάρος μας αδικία από τον τρόπο που η Ευρωπαϊκή
Ένωση μας επιβάλλει να διαχειριζόμαστε το μεταναστευτικό θέμα.
Χαράλαμπος Πάζαρος
Δημοτικός Σύμβουλος ΔΗΣΥ Δήμου Πάφου
